pech

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Pech

pech (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[pɛx], AS[peχ] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) niepomyślny zbieg okoliczności[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Nie martw się przegraną, po prostu miałeś pecha.
(1.1) Co za pech, mój autobus zderzył się z innym samochodem i nie zdążyłem na pociąg.
składnia:
kolokacje:
(1.1) mieć / przynieść pecha
synonimy:
(1.1) zezowate szczęście, garbate szczęście; pot. niefart
antonimy:
(1.1) szczęście; pot. fart
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pechowiec m
czas. zapeszyć dk., zapeszać ndk.
przym. pechowy
przysł. pechowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) niem. Pech[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „pech” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.

pech (język czeski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) pot. ekspr. pech
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) smůla, neštěstí, nezdar
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

pech (język węgierski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) pech
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) balszerencse
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. peches
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Pech
uwagi:
źródła: