Bóbr
Bóbr (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. rzeka, lewy dopływ Odry; zob. też Bóbr (dopływ Odry) w Wikipedii
- (1.2) geogr. rzeka na Białorusi, lewy dopływ Berezyny[1][2]; zob. też Bóbr (dopływ Berezyny) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Bóbr dopełniacz Bobru celownik Bobrowi biernik Bóbr narzędnik Bobrem miejscownik Bobrze wołacz Bobrze
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1-2) źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość Bobru • nad Bobrem • Bóbr wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływa • na prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia Bobru • pływać / płynąć Bobrem
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. bobrzański
- czas. bobrować ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- łotewski: (1.1) Bobra
- niemiecki: (1.1) Bober m; (1.2) Bobr m
- rosyjski: (1.1) Бубр m, Бобрава ż; (1.2) Бобр m
- źródła:
- ↑ Hasło „Bóbr” w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna. Warszawa, 1880.
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 96.