zręczny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

zręczny (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈzrɛ̃n͇ʧ̑nɨ], AS[zrṇčny], zjawiska fonetyczne: udziąs.nazal.asynch. ę 
?/i
znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) zwinny[1]
(1.2) umiejący dostosować sposób postępowania do okoliczności tak, aby osiągnąć jakieś korzyści[1]
odmiana:
(1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) książk. fertyczny, gibki, giętki, smukły, sprawny, wygimnastykowany, zgrabny, zwinny[2]
(1.2) sprytny; gw. (Górny Śląsk) grajfny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zręczność ż
przysł. zręcznie, z rąsi
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: