zamiataczka

zamiataczka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌzãmʲjaˈtaʧ̑ka], AS: [zãmʹi ̯atačka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta zajmująca się zamiataniem ulic, targowisk, dworców

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zamiataczka	zamiataczki
dopełniacz	zamiataczki	zamiataczek
celownik	zamiataczce	zamiataczkom
biernik	zamiataczkę	zamiataczki
narzędnik	zamiataczką	zamiataczkami
miejscownik	zamiataczce	zamiataczkach
wołacz	zamiataczko	zamiataczki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) czyścicielka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. zamiatać, zamieść

rzecz. zamiatacz m, zamiatanie n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• bułgarski: (1.1) метачка ż
• hiszpański: (1.1) barrendera ż
• nowogrecki: (1.1) σκουπιδιάρα ż
• słowacki: (1.1) zametačka ż

źródła: