wyka

wyka (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bot. rodzaj roślin zielnych należący do rodziny bobowatych; zob. też wyka w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wyka	wyki
dopełniacz	wyki	wyk
celownik	wyce	wykom
biernik	wykę	wyki
narzędnik	wyką	wykami
miejscownik	wyce	wykach
wołacz	wyko	wyki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) wyka siewna • wyka czteronasienna

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. wyczany

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) vetch
• duński: (1.1) vikke w
• esperanto: (1.1) vicio
• hiszpański: (1.1) veza ż, arveja ż, abacosa ż, ervilla ż
• niemiecki: (1.1) Wicke ż
• nowogrecki: (1.1) βίκος m
• słowacki: (1.1) vika ż
• wilamowski: (1.1) wykia ż

źródła: