triumwiracik

triumwiracik (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdrobn. od triumwirat

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	triumwiracik	triumwiraciki
dopełniacz	triumwiraciku	triumwiracików
celownik	triumwiracikowi	triumwiracikom
biernik	triumwiracik	triumwiraciki
narzędnik	triumwiracikiem	triumwiracikami
miejscownik	triumwiraciku	triumwiracikach
wołacz	triumwiraciku	triumwiraciki

przykłady:

(1.1) To nie triumwirat, lecz tylko mały triumwiracik.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. triumwirat m

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. triumwirat + -ik

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: triumwirat

źródła: