pierniczek

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pierniczek (język polski)[edytuj]

pierniczki (1.2)
wymowa:
IPA[pʲjɛrʲˈɲiʧ̑ɛk], AS[pʹi ̯erʹńiček], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdrobn. od piernik
(1.2) kulin. ciastko z ciasta piernikowego
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.2) Kupiłam przepyszne pierniczki w czekoladzie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. piernik m, pierniczysko n, piernikarz m, piernikarka ż, piernikarstwo n, piernikarnia ż, piernikarzowa ż, piernikarzówna ż, piernikarczyk m, pierniczarz m, pierniczarka ż, piernikalia nmos
przym. piernikarzowy, piernikarski, piernikowy, pierniczkowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.