paradoksalność

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

paradoksalność (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) odprzym. cecha tego, co jest paradoksalne
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
(1.1) paradoksalność + D.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) sprzeczność[1]
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. paradoks mrz
przym. paradoksalny
przysł. paradoksalnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. paradoksalny + -ość
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.