overraskelse

overraskelse (język duński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) niespodzianka

(1.2) zaskoczenie

odmiana:

(1) en overraskelse, overraskelsen, overraskelser, overraskelserne

przykłady:

(1.1) Der ventede mange brugere en ubehagelig overraskelse, da deres private beskeder blev offentliggjort ved en teknisk fejl. → Na wielu użytkowników czekała nieprzyjemna niespodzianka, gdy ich prywatne wiadomości zostały upublicznione z powodu błędu technicznego.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. overraske

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: