osamotniały

osamotniały (język polski)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) opuszczony przez innych, żyjący w samotności

odmiana:

przykłady:

(1.1) Patrzyłam na Franciszka i serce mi pękało na widok przybitego, osamotniałego mężczyzny, któremu nasza ojczyzna tak wiele zawdzięcza.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) war. osamotniony

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. osamotnienie n

czas. osamotniać ndk., osamotnić dk.

przym. osamotniony

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) bereft

źródła: