ornacik

ornacik (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdrobn. od ornat

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ornacik	ornaciki
dopełniacz	ornaciku	ornacików
celownik	ornacikowi	ornacikom
biernik	ornacik	ornaciki
narzędnik	ornacikiem	ornacikami
miejscownik	ornaciku	ornacikach
wołacz	ornaciku	ornaciki

przykłady:

(1.1) To nie ornat, lecz tylko mały ornacik.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ornat m

przym. ornatowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. ornat + -ik

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: ornat

źródła: