nawalność

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

nawalność (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest. burzliwość, dzikość
(1.2) daw. gwałtowna burza
(1.3) daw. przen. sytuacja kryzysowa
(1.4) daw. najechanie, zajęcie
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.4) nawalność tatarska / turecka
synonimy:
(1.2) nawałnica
(1.4) nawała
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nawalanie n, nawalenie n, nawalony mos
czas. nawalać ndk., nawalić dk.
przym. nawalny, nawalony
przysł. nawalnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. nawalny + -ość
uwagi:
Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[1]. Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego[2] odnotowuje, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „nawalność” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „nawalność” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.