ksieniec

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ksieniec (język polski)[edytuj]

wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jadalna część wnętrzności ryby lub wieloryba[1]
odmiana:
(1.1)[2]
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikksieniecksieńce
dopełniaczksieńcaksieńców
celownikksieńcowiksieńcom
biernikksieniecksieńce
narzędnikksieńcemksieńcami
miejscownikksieńcuksieńcach
wołaczksieńcuksieńce
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „ksieniec” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „ksieniec” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=ksieniec&oldid=8070408”