harmoniczność

harmoniczność (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) odprzym. cecha tego, co jest harmoniczne

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	harmoniczność	harmoniczności
dopełniacz	harmoniczności	harmoniczności
celownik	harmoniczności	harmonicznościom
biernik	harmoniczność	harmoniczności
narzędnik	harmonicznością	harmonicznościami
miejscownik	harmoniczności	harmonicznościach
wołacz	harmoniczności	harmoniczności

przykłady:

składnia:

(1.1) harmoniczność + D.

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) cecha

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. harmonizacja ż, zharmonizowanie n

przym. harmoniczny

przysł. harmonicznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. harmoniczny + -ość

uwagi:

tłumaczenia:

• bułgarski: (1.1) хармоничност ż

źródła: