detranĉi

detranĉi (esperanto)

morfologia:

de•tranĉ•i

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik

(1.1) odcinać, odciąć, odkroić, odkrawać, odrzynać

(1.2) przen. odłączyć, odciąć

odmiana:

(1.1)

 

tempo	vortformo	aktiva participo	pasiva participo
nuna	detranĉas	detranĉanta	detranĉata
pasinta	detranĉis	detranĉinta	detranĉita
venonta	detranĉos	detranĉonta	detranĉota
kondicionalo	detranĉus
imperativo	detranĉu

przykłady:

(1.1) Do, ankaŭ li saltis en la akvon, kaj tie per la glavo li detranĉis la maldekstran manon de Botallo. → Więc on też wskoczył do wody i tam mieczem odciął lewą rękę Botallo.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) disigi

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. detranĉaĵo

przym. detranĉa

czas. tranĉi

związki frazeologiczne:

dek fojojn mezuru, unu fojon detranĉu

etymologia:

uwagi:

por. eltranĉi

źródła: