bukinista

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bukinista (język polski)[edytuj]

bukinista (1.1)
wymowa:
IPA[ˌbucĩˈɲista], AS[buḱĩńista], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) uliczny sprzedawca starych książek, rycin i gazet, zwłaszcza we Francji; zob. też bukinista w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) antykwariusz uliczny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bukinistyka ż
forma żeńska bukinistka ż
przym. bukinistyczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) franc. bouquiniste < franc. bouquin → (stara) książka < daw. niderl. boeckinksiążeczka (zdrobn. od boekksiążka)[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „bukinista” w: Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.

bukinista (język czeski)[edytuj]

bukinista (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) bukinista
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

bukinista (język słowacki)[edytuj]

bukinista (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) bukinista[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „bukinista” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.