митник

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

митник (język ukraiński)[edytuj]

transliteracja:
mitnik
wymowa:
ми́тник?/i IPA: /mɪtnɪk/ zobacz zasady wymowy ukraińskiej
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) celnik[1]
odmiana:
(1.1) [2]
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikми́тникми́тники
dopełniaczми́тниками́тників
celownikми́тникові, ми́тникуми́тникам
biernikми́тниками́тників
narzędnikми́тникомми́тниками
miejscownikна/у ми́тникові, ми́тникуна/у ми́тниках
wołaczми́тникуми́тники
przykłady:
(1.1) 5 червня португальські митники затримали в порту Лісабона партію кокаїну.[3] → 5 czerwca portugalscy celnicy zatrzymali w lizbońskim porcie partię kokainy.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. мито n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „митник” w: Словник UA - портал української мови та культури.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „ми́тник” w: Словники України online.
  3. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać „У Португалії затримали яхту з 5 тоннами гашишу” w: Корреспондент.net.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=митник&oldid=7661189”