бисьръ
бисьръ (język staro-cerkiewno-słowiański)[edytuj]
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- ⰱⰻⱄⱐⱃⱏ
- transliteracja:
- bisĭrŭ
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- odmiana:
- (1.1) deklinacja I (o-tematyczna)
przypadek liczba pojedyncza liczba podwójna liczba mnoga mianownik бисьръ бисьра бисьри dopełniacz бисьра бисьроу бисьръ celownik бисьроу бисьрома бисьромъ biernik бисьръ бисьра бисьрꙑ narzędnik бисьромъ бисьрома бисьрꙑ miejscownik бисьрѣ бисьроу бисьрѣхъ wołacz бисьре бисьра бисьри
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- zapożyczenie z arab. بُسْر (busr) → niedojrzałe daktyle, z rdzenia arab. ب س ر (b-s-r) → wczesny, niedawny
- por. też dial. wsch. arab. (bisar)
- uwagi:
- źródła: