Przejdź do zawartości

zniemczyć

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

zniemczyć (język polski)

[edytuj]
wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. niemczyć)

(1.1) narzucić kulturę i język niemiecki
(1.2) nadać czemuś charakter niemiecki

czasownik zwrotny dokonany zniemczyć się (ndk. niemczyć się)

(2.1) przyswoić kulturę i język niemiecki, stać się Niemcem
odmiana:
(1.1-2) koniugacja VIb
(2.1) koniugacja VIb
przykłady:
(1.1) Zniemczmy najpierw miasta, potem będziemy niemczyć wieś.
(1.2) Polską nazwę zniemczono i używano w zmienionej formie do końca okupacji.
składnia:
(1.1) zniemczyć + B.nie zniemczyć + D.
(1.2) zniemczyć + B.nie zniemczyć + D.
kolokacje:
(1.1) zniemczyć Czechów / książąt śląskich / ludność / szlachtę
(1.2) zniemczyć herby / nazwisko / nazwy
synonimy:
(1.1) zgermanizować
(1.2) zgermanizować
(2.1) zgermanizować się, zniemczeć
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Niemcy lm mos/lm nmos, niemczenie n, niemiec mos/mrz, Niemiec mos, niemra ż, Niemra ż
czas. niemczyć ndk., niemczyć się ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. z- + niemczyć
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: niemczyć
źródła: