zmysł

zmysł (język polski)

wymowa:

IPA: [zmɨsw̥], AS: [zmysu̯̦], zjawiska fonetyczne: wygł.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdolność organizmu do odbierania i analizowania wrażeń określonego rodzaju; zob. też zmysł w Wikipedii

(1.2) lm namiętność, pożądanie

(1.3) wyczucie czegoś, wrodzony zdolności w jakiejś dziedzinie

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zmysł	zmysły
dopełniacz	zmysłu	zmysłów
celownik	zmysłowi	zmysłom
biernik	zmysł	zmysły
narzędnik	zmysłem	zmysłami
miejscownik	zmyśle	zmysłach
wołacz	zmyśle	zmysły

przykłady:

(1.1) Po tym, jak stracił wzrok, pozostałe zmysły się wyostrzyły.

(1.3) Dzięki zmysłowi taktycznemu generała bitwa została wygrana, mimo przeważających sił przeciwnika.

składnia:

kolokacje:

(1.2) zmysły budzą się w kimś

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zmysłowość ż

przym. zmysłowy

przysł. zmysłowo

związki frazeologiczne:

być przy zdrowych zmysłach • szósty zmysł

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) sense
• arabski: (1.1) حاسة ż (ḥāssa)
• baskijski: (1.1) zentzumen, sentsu
• białoruski: (1.1) пачуцце n
• bułgarski: (1.1) сетиво n
• duński: (1.1) sans w; (1.3) sans w
• esperanto: (1.1) senso
• fiński: (1.1) aisti
• francuski: (1.1) sens m
• gudźarati: (1.1) અક્કલ ż (akkala)
• hiszpański: (1.1) sentido m
• holenderski: (1.1) zintuig n
• jidysz: (1.1) חוש m (chosz)
• norweski (bokmål): (1.1) sans m; (1.3) sans m
• norweski (nynorsk): (1.1) sans m; (1.3) sans m
• nowogrecki: (1.1) αίσθηση ż
• rosyjski: (1.1) чувство n
• szwedzki: (1.1) sinne n
• ukraiński: (1.1) почуття n
• włoski: (1.1) senso m

źródła: