zbiorowość

zbiorowość (język polski)

wymowa:

IPA: [zbʲjɔˈrɔvɔɕt͡ɕ], AS: [zbʹi ̯orovość], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) grupa wyodrębniona ze względu na wspólną cechę; zob. też zbiorowość w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zbiorowość	zbiorowości
dopełniacz	zbiorowości	zbiorowości
celownik	zbiorowości	zbiorowościom
biernik	zbiorowość	zbiorowości
narzędnik	zbiorowością	zbiorowościami
miejscownik	zbiorowości	zbiorowościach
wołacz	zbiorowości	zbiorowości

przykłady:

(1.1) Jedynie władze oficjalnie ustanowione mogą korzystać z prawa zwracania się z petycjami w imieniu zbiorowości.

składnia:

kolokacje:

(1.1) zbiorowość generalna / społeczna / statystyczna / terytorialna / zamorska

synonimy:

(1.1) wspólnota, społeczność

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zbiór m, zbiórka ż, zbiorowisko n, zbieractwo n

czas. zbierać ndk., zebrać dk.

przym. zbiorowy, zbiorczy

przysł. zbiorowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) community, collectivity
• francuski: (1.1) collectivité ż
• jidysz: (1.1) אָבשטשעסטווע ż (obshtshestve)
• sanskryt: (1.1) ग्राम m (grāma)
• włoski: (1.1) collettività ż

źródła: