zbieractwo

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

zbieractwo (język polski)[edytuj]

zbieractwo (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) prymitywna forma gospodarki polegająca na zbieraniu dziko rosnących produktów roślinnych
(1.2) rodzaj hobby polegającego na zbieraniu jakichś kolekcji, np. etykiet, monet itp.
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) kolekcjonerstwo
antonimy:
hiperonimy:
(1.2) hobby
hiponimy:
(1.1) grzybiarstwo
(1.2) filatelistyka, numizmatyka, filumenistyka, deltiologia, egzonumia, filobutonistyka, fonotelistyka, ksyrofilistyka, papafilia, skrypofilistyka, falerystyka, birofilistyka, militarystyka, sygallomania
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zbieranie n, zebranie n, zbieracz m, zbieraczka ż, zbiór m, zbiorek m, zbiorczość ż, zbiorowość ż, zbiorówka ż, zbieranina ż, pozbieranie n, wyzbieranie n, zbiórka ż, zbióreczka ż, branie n
czas. zbierać ndk., zebrać dk., pozbierać dk., wyzbierać dk.
przym. zbieracki, zbieraczy, zbiorowy, zbiorczy
przysł. zbiorowo, zbiorczo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zob. też zbieractwo w Wikipedii
tłumaczenia:
źródła: