zbiorowość

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

zbiorowość (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[zbʲjɔˈrɔvɔɕʨ̑], AS[zbʹi ̯orovość], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) grupa wyodrębniona ze względu na wspólną cechę; zob. też zbiorowość w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Jedynie władze oficjalnie ustanowione mogą korzystać z prawa zwracania się z petycjami w imieniu zbiorowości[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) zbiorowość generalna / społeczna / statystyczna / terytorialna / zamorska
synonimy:
(1.1) wspólnota, społeczność
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zbiór m, zbiórka ż, zbiorowisko n, zbieractwo n
czas. zbierać ndk., zebrać dk.
przym. zbiorowy, zbiorczy
przysł. zbiorowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Konstytucja Belgii