zając bielak
zając bielak (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) zool. Lepus timidus[1], gatunek ssaka z rodziny zającowatych; zob. też zając bielak w Wikipedii
- (1.2) zool. osobnik zająca z gatunku zając bielak (1.1)
- odmiana:
- (1.1) związek zgody,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik zając bielak zające bielaki dopełniacz zająca bielaka zajęcy bielaków / rzad. zająców bielaków[2][3] celownik zającowi bielakowi zającom bielakom biernik zająca bielaka zające bielaki narzędnik zającem bielakiem zającami bielakami miejscownik zającu bielaku zającach bielakach wołacz zającu bielaku zające bielaki
- składnia:
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks: Polski - Ssaki
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) mountain hare, blue hare, tundra hare, variable hare, white hare, snow hare, alpine hare, Irish hare
- białoruski: (1.1) заяц-бяляк m
- czeski: (1.1) zajíc bělák m, zajíc šarák m
- łaciński: (1.1) Lepus timidus m
- niemiecki: (1.1) Schneehase m
- węgierski: (1.1) havasi nyúl
- włoski: (1.1) lepre variabile ż, lepre bianca ż
- źródła:
- ↑
Hasło „Lepus timidus” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
- ↑ Hasło „zając” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 959.
- ↑ Hasło „zając” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 1421.
