wrotka

wrotka (język polski)

wrotka (1.1)

wrotki (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈvrɔtka], AS: [vrotka]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) sport. podeszwa przyczepiana do buta, wyposażona w kółka, umożliwiająca jazdę; zob. też wrotki (sprzęt sportowy) w Wikipedii

(1.2) inform. slang. informacja w treści listu elektronicznego o autorze cytowanego fragmentu; zob. też wrotka w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wrotka	wrotki
dopełniacz	wrotki	wrotek
celownik	wrotce	wrotkom
biernik	wrotkę	wrotki
narzędnik	wrotką	wrotkami
miejscownik	wrotce	wrotkach
wołacz	wrotko	wrotki

przykłady:

(1.1) Zosia od rana jeździ na wrotkach.

(1.2) Twoja nowa wrotka jest bardzo zabawna.

składnia:

kolokacje:

(1.1) jeździć na wrotkach • para wrotek • wyjść na wrotki

synonimy:

(1.1) roller

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wrotkarz mos

przym. wrotkarski

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.2) od przeczytanego po polsku ang. słowa wrote - „napisał/napisała”, czas przeszły od write - „pisać”, słowo zwykle automatycznie wstawiane przez czytnik przed cytowanym fragmentem listu

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) roller; (1.2) attribution line
• baskijski: (1.1) irristailu
• duński: (1.1) rulleskøjte
• esperanto: (1.1) radŝuo
• hiszpański: (1.1) patín m
• niemiecki: (1.1) Rollschuh m
• rosyjski: (1.1) ролик m
• włoski: (1.1) pattino a rotelle m

źródła: