wiech

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wiech (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) daw. wiecheć[1]
(1.2) jęz. potoczny styl językowy[2]; zob. też wiech w Wikipedii

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. lm od: wiecha
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.2) W literaturze rolą wiechu jest nadanie, zwłaszcza dialogom, elementów rodzajowości i komizmu[3].
składnia:
(1.1) wiech + D.
kolokacje:
(1.2) wiech miejski / warszawski
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł.
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wiecheć
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „wiech-I” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „wiech-II” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. z Wikipedii