wektor własny
wektor własny (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) mat. niezerowy wektor, którego obraz przez przekształcenie liniowe równy jest temu wektorowi pomnożonemu przez skalar (tzw. wartość własną); zob. też wektor własny w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) związek zgody,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wektor własny wektory własne dopełniacz wektora własnego wektorów własnych celownik wektorowi własnemu wektorom własnym biernik wektor własny wektory własne narzędnik wektorem własnym wektorami własnymi miejscownik wektorze własnym wektorach własnych wołacz wektorze własny wektory własne
- przykłady:
- (1.1) Zauważmy, że podany wyżej macierzowy sposób wyznaczania wartości i wektorów własnych przekształcenia nie zależy od wyboru bazy[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wektor własny endomorfizmu / macierzy / przekształcenia liniowego • wyznaczyć wektor własny
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) eigenvector
- duński: (1.1) egenvektor w
- hiszpański: (1.1) vector propio m, autovector m
- niemiecki: (1.1) Eigenvektor m
- źródła:
- ↑ Teresa Jurlewicz, Zbigniew Skoczylas, Algebra liniowa 2: Definicje, twierdzenia, wzory, Oficyna Wydawnicza GIS, Wrocław 2002