wanadowiec

wanadowiec (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. jeden z pierwiastków piątej grupy układu okresowego (wanad, niob, tantal lub dubn), z których większość jest trudnotopliwymi metalami; zob. też wanadowce w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wanadowiec	wanadowce
dopełniacz	wanadowca	wanadowców
celownik	wanadowcowi	wanadowcom
biernik	wanadowiec	wanadowce
narzędnik	wanadowcem	wanadowcami
miejscownik	wanadowcu	wanadowcach
wołacz	wanadowcu	wanadowce

przykłady:

(1.1) Jakoż w głąb skorupy prześwietlonego globu wchodziła niewyraźna sieć wyrysowana wanadowców, chromowców i platynowców z grupy ciężkich jak osm i iryd.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wanad m, wanadowanie n

przym. wanadowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. wanad + -owiec

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: