terespolski

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

terespolski (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌtɛrɛˈspɔlsʲci], AS[terespolsʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) przym. od Terespol
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Pamiętam, kiedy przyjechaliśmy na Pragę, na dworzec Terespolski, jechaliśmy potem przez most Kierbedzia[1].
(1.1) Jej rozwój nastąpił na początku XX w., co było związane z budową linii kolei terespolskiej[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Terespol, terespolanin, terespolanka
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jarosław Iwaszkiewicz, Wenecja i inne szkice, 2008, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Tomasz K. Żurawski, Lokalna, 17/10/2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.