tanecznica

tanecznica (język polski)

tanecznica (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest. choreogr. kobieta, której profesją jest taniec

(1.2) przest. kobieta, która potrafi tańczyć

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	tanecznica	tanecznice
dopełniacz	tanecznicy	tanecznic
celownik	tanecznicy	tanecznicom
biernik	tanecznicę	tanecznice
narzędnik	tanecznicą	tanecznicami
miejscownik	tanecznicy	tanecznicach
wołacz	tanecznico	tanecznice

przykłady:

(1.2) Rózia, ich wychowanica, jako najlepsza we włości śpiewaczka i tanecznica, będzie tańcom przewodzić.

(1.2) Jak mewy, białe morza tanecznice, / Na maszcie czasem zawisną znużone, / Tak okręt w porcie zarzucił kotwicę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) tancerka, tańcownica

(1.2) tancerka, tańcownica

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. taniec mrz

forma męska tanecznik mos

przym. taneczny

związki frazeologiczne:

przysłowia: złej tanecznicy fartuch na zawadzie • złej tanecznicy przeszkadza nawet rąbek u spódnicy • złej tanecznicy przeszkadza rąbek spódnicy • złej tanecznicy przeszkadza rąbek u spódnicy • złej tanecznicy zawadza rąbek u spódnicy • złej tanecznicy przeszkadza nawet rąbek u spódnicy • złej tanecznicy zawadza rąbek spódnicy

etymologia:

pol. tanecznik + -a

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Zawody

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: tancerka

(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: tancerka

źródła: