taczka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

taczka (język polski)[edytuj]

taczka (1.1)
taczka (1.2) kartofli
wymowa:
IPA[ˈtaʧ̑ka], AS[tačka]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mały wózek z jednym lub dwoma kółkami używany do transportu przedmiotów lub materiałów sypkich na niewielkich odległościach; zob. też taczka w Wikipedii
(1.2) zawartość taczki (1.1)
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Wczoraj kupiłem nową taczkę.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. taczkarz m
przym. taczkowy
czas. otaczać
związki frazeologiczne:
wywozić na taczce / wywozić na taczkach / wywieźć na taczce / wywieźć na taczce
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Transport
tłumaczenia:
źródła: