zniknąć

zniknąć (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈzʲɲiknɔ̃ɲt͡ɕ], AS: [zʹńiknõńć], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ą 

^{ⓘ ⓘ}

znaczenia:

czasownik

(1.1) stać się niewidocznym

(1.2) przestać być w jakimś miejscu

odmiana:

(1.1-2) koniugacja Va

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		zniknąć
czas przyszły prosty		zniknę	znikniesz	zniknie	znikniemy	znikniecie	znikną
czas przeszły	m	zniknąłem	zniknąłeś	zniknął	zniknęliśmy	zniknęliście	zniknęli
	ż	zniknęłam	zniknęłaś	zniknęła	zniknęłyśmy	zniknęłyście	zniknęły
	n	zniknęłom	zniknęłoś	zniknęło
tryb rozkazujący		niech zniknę	zniknij	niech zniknie	zniknijmy	zniknijcie	niech znikną
pozostałe formy czas zaprzeszły m zniknąłem był zniknąłeś był zniknął był zniknęliśmy byli zniknęliście byli zniknęli byli ż zniknęłam była zniknęłaś była zniknęła była zniknęłyśmy były zniknęłyście były zniknęły były n zniknęłom było zniknęłoś było zniknęło było tryb przypuszczający m zniknąłbym, byłbym zniknął zniknąłbyś, byłbyś zniknął zniknąłby, byłby zniknął zniknęlibyśmy, bylibyśmy zniknęli zniknęlibyście, bylibyście zniknęli zniknęliby, byliby zniknęli ż zniknęłabym, byłabym zniknęła zniknęłabyś, byłabyś zniknęła zniknęłaby, byłaby zniknęła zniknęłybyśmy, byłybyśmy zniknęły zniknęłybyście, byłybyście zniknęły zniknęłyby, byłyby zniknęły n zniknęłobym, byłobym zniknęło zniknęłobyś, byłobyś zniknęło zniknęłoby, byłoby zniknęło imiesłów przysłówkowy uprzedni zniknąwszy rzeczownik odczasownikowy zniknięcie, niezniknięcie

lub koniugacja Vc

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		zniknąć
czas przyszły prosty		zniknę	znikniesz	zniknie	znikniemy	znikniecie	znikną
czas przeszły	m	znikłem	znikłeś	znikł	znikliśmy	znikliście	znikli
	ż	znikłam	znikłaś	znikła	znikłyśmy	znikłyście	znikły
	n	znikłom	znikłoś	znikło
tryb rozkazujący		niech zniknę	zniknij	niech zniknie	zniknijmy	zniknijcie	niech znikną
pozostałe formy czas zaprzeszły m znikłem był znikłeś był znikł był znikliśmy byli znikliście byli znikli byli ż znikłam była znikłaś była znikła była znikłyśmy były znikłyście były znikły były n znikłom było znikłoś było znikło było tryb przypuszczający m znikłbym, byłbym znikł znikłbyś, byłbyś znikł znikłby, byłby znikł zniklibyśmy, bylibyśmy znikli zniklibyście, bylibyście znikli znikliby, byliby znikli ż znikłabym, byłabym znikła znikłabyś, byłabyś znikła znikłaby, byłaby znikła znikłybyśmy, byłybyśmy znikły znikłybyście, byłybyście znikły znikłyby, byłyby znikły n znikłobym, byłobym znikło znikłobyś, byłobyś znikło znikłoby, byłoby znikło imiesłów przysłówkowy uprzedni znikłszy rzeczownik odczasownikowy zniknięcie, niezniknięcie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zniknięcie n, znikanie n

czas. znikać ndk.

związki frazeologiczne:

zniknąć jak kamfora

etymologia:

uwagi:

(1.1) Formą alternatywną np. dla zniknęły jest znikły. Obie formy są prawidłowe.

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: znikać

• arabski: (1.1) غاب
• białoruski: (1.1) знікнуць; (1.2) знікнуць
• kaszubski: (1.1) zdżinąc
• niemiecki: (1.1) verschwinden; (1.2) verschwinden
• rosyjski: (1.1) исче́знуть; (1.2) исче́знуть, пропа́сть, зги́нуть
• ukraiński: (1.1) зникнути; (1.2) зникнути
• wilamowski: (1.1) švynda

źródła: