Przejdź do zawartości

sukulent

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

sukulent (język polski)

[edytuj]
sukulenty (1.1)
wymowa:
IPA[suˈkulɛ̃nt], AS[sukulẽnt], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) bot. roślina przystosowana do życia na gorących półpustyniach, posiadająca grube mięsiste pędy bądź liście, służące do gromadzenia wody[1]; zob. też sukulenty w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Wielu przedstawicieli sukulentów hoduje się jako rośliny ozdobne.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) roślina gruboszowata
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. sukulentny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „sukulent” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

sukulent (język czeski)

[edytuj]
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) bot. sukulent
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. sukulentní
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) bot. sukulent[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. sukulentný
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „sukulent” w: Slovník cudzích slov (akademický), pod red. V. Petráčkovej i J. Krausa, Slovenské pedagogické nakladateľstvo – Mladé letá, Bratysława 2005, ISBN 80-10-00381-6.