stężenie

stężenie (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) chem. zawartość substancji w mieszaninie odniesiona do jednostki objętości lub masy; zob. też stężenie w Wikipedii

(1.2) bud. element konstrukcyjny zapewniający usztywnienie konstrukcji budowlanej; zob. też stężenie (budownictwo) w Wikipedii

(1.3) med. stężenie pośmiertne

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	stężenie	stężenia
dopełniacz	stężenia	stężeń
celownik	stężeniu	stężeniom
biernik	stężenie	stężenia
narzędnik	stężeniem	stężeniami
miejscownik	stężeniu	stężeniach
wołacz	stężenie	stężenia

przykłady:

(1.1) W ostatni weekend zostało przekroczone dopuszczalne stężenie tlenku węgla w powietrzu.

(1.1) Dowiedziałem się od lekarza, że mam zbyt wysokie stężenie glukozy we krwi.

(1.2) Sztywność żeber zapewniają pierścienie pośrednie z drewna oraz stężenie połaciowe.

składnia:

kolokacje:

(1.1) wysokie / niskie / średnie stężenie • stężenie roztworu / substancji / pyłu • stężenie procentowe • stężenie masowe • stężenie molowe • stężenie molalne • stężenie normalne • stężenie liczbowe • stężenie powierzchniowe • stężenie śmiertelne

(1.2) stężenie połaciowe / dachowe / wiatrowe

synonimy:

(1.1) koncentracja

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. stężeć, stężać

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) concentration; (1.2) bracing
• baskijski: (1.1) kontzentrazio
• duński: (1.1) koncentration w
• estoński: (1.1) kontsentratsioon
• francuski: (1.1) concentration ż
• hiszpański: (1.1) concentración ż
• interlingua: (1.1) concentration
• japoński: (1.1) 濃度
• norweski (nynorsk): (1.1) konsentrasjon m
• rosyjski: (1.1) концентрация ż
• włoski: (1.1) concentrazione ż

źródła: