Przejdź do zawartości

spacerować

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

spacerować (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[ˌspat͡sɛˈrɔvat͡ɕ], AS[spacerovać], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. pospacerować)

(1.1) chodzić w celu rekreacji, niekoniecznie zmierzając do określonego miejsca
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Proboszcz często spaceruje z psem wzdłuż Wisły.
(1.1) Kilku spacerujących uciekło pospiesznie z parku.
składnia:
kolokacje:
(1.1) spacerować codziennie / chętnie / dużo / samotnie / godzinami / nocą / popołudniami / rano / wieczorememerytka / kuracjusz / małżeństwo / młodzież / para spaceruje • spacerować dookoła zalewu • spacerować po starówce • spacerować pod rękę
synonimy:
(1.1) przechadzać się
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) chodzić
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. spacer mrz, spacerek mrz, spacerniak mrz, spacerówka ż, spacerowicz mos, spacerowiczka ż
czas. pospacerować dk.
przym. spacerowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. spazieren[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.