sacramentale
sacramentale (język łaciński)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
przymiotnik, forma fleksyjna
- (2.1) Nom., acc. i voc. n od: sacramentalis
- odmiana:
- (1) sacramentale, sacramentalis (deklinacja III, paradygmat II samogłoskowy)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sacramentale sacramentalia dopełniacz sacramentalis sacramentalium celownik sacramentalī sacramentalibus biernik sacramentale sacramentalia ablatyw sacramentali sacramentalibus wołacz sacramentale sacramentalia
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. sacramentalis
- rzecz. sacramentarium n, sacramentum n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- przede wszystkim w liczbie mnogiej
- źródła:
- ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 598.
sacramentale (język włoski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) sakramentalny
rzeczownik, rodzaj męski
- (2.1) sakramentalia
- (2.2) hist. spiskowiec, konspirator
- odmiana:
- (1.1) lp sacramentale m ż; lm sacramentali m ż
- (2.1-2) lp sacramentale m; lm sacramentali m
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) santificazione dell'uomo mediante la vita sacramentale → uświęcenie człowieka poprzez życie sakramentalne
- synonimy:
- (1.1) daw. sagramentale
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. sacramento m
- przysł. sacramentalmente
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- p.łac. sacramentalis < p.łac. sacramentum → sakrament[1]
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „sacramentale” w: treccani.it.