słodzić

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

słodzić (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈswɔʥ̑iʨ̑], AS[su̯oʒ́ić], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) czynić coś słodkim przez dodanie cukru, miodu lub innej słodkiej substancji; nadawać czemuś słodki smak
(1.2) przen. prawić komplementy, zwłaszcza w sposób przesadny
odmiana:
(1.1-2) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Kawę słodzę dwiema łyżeczkami cukru.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. słodzenie n, słodzik m, słodycz ż, słodycze nmos, słodkość ż, słodkości nmos, słodkawość ż
czas. osłodzić dk., posłodzić dk.
przym. słodki, słodkawy, słodziaśny
przysł. słodko, słodkawo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „słodzić” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 700.
  2. Hasło „słodzić” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 1064.