rug

rug (język angielski)

a rug (1.1)

wymowa:

wymowa australijska^ⓘ

enPR: rŭg, IPA: /rʌɡ/, SAMPA: /rVg/

znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) dywanik, chodnik

(1.2) dywan

(1.3) kilim

(1.4) pled

odmiana:

lm rugs

przykłady:

(1.1) She bought new curtains and a soft rug to make her bedroom cosy. → Kupiła nowe zasłony i miękki dywanik, aby uczynić swoją sypalnię bardziej przytulną.

(1.2) He began to stride back and forth upon his expensive rug. → Zaczął przechadzać się tam i z powrotem po swoim kosztownym dywanie.

składnia:

kolokacje:

(1.1) bedside rug

(1.2) Persian rug

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

rug (język duński)

rug (1.1)

wymowa:

Dania: [ˈruˀ]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) bot. roln. żyto

(1.2) spoż. ziarno żyta

odmiana:

(1.1) en rug, rugen

przykłady:

(1.1) Rug er blevet dyrket i over 2500 år. → Żyto uprawia się od ponad 2500 lat.

składnia:

kolokacje:

(1.1) rugbrød

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

st.nord. rugr

uwagi:

źródła:

rug (język niderlandzki)

rug (1.1)

wymowa:

^ⓘ

IPA: /rɵx/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) anat. plecy

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Indeks:Holenderski - Części ciała

źródła:

rug (język norweski (bokmål))

rug (1.1)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) żyto

odmiana:

(1.1) en rug, rugen

przykłady:

(1.1) Rug har vært dyrket i over 2500 år. → Żyto uprawia się od ponad 2500 lat.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: