rodzaj neutralny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

rodzaj neutralny (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) gram. cecha rzeczowników liczby pojedynczej nazywających istoty niezaliczane do męskich ani żeńskich w danym języku[potrzebne źródło]
odmiana:
(1.1) związek zgody,
przykłady:
(1.1) Mamy rodzaj męski, z którym powiązane rzeczowniki określane jako maskulatywy, rodzaj żeński i feminatywy oraz rodzaj neutralny, z którym powiązane neutratywy[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) rodzaj nijaki
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) rodzaj gramatyczny
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. neuter
uwagi:
(1.1) por. rodzaj nijaki • rodzaj męski • rodzaj żeński • rodzaj wspólny • rodzaj męskoosobowy • rodzaj niemęskoosobowy • rodzaj męskorzeczowy • rodzaj męskozwierzęcy
tłumaczenia:
źródła: