puklerz

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

puklerz (język polski)[edytuj]

puklerz (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) hist. wojsk. wypukła tarcza używana przez piechotę i jezdnych; zob. też puklerz w Wikipedii
(1.2) przen. obrona, osłona
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Średnica puklerzów na ogół nie przekraczała pięćdziesięciu centymetrów.
(1.2) Bo puklerz nasz należy do Pana, / a król nasz - do Świętego Izraela[1].
składnia:
kolokacje:
(1.2) puklerz ojczyzny
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) tarcza
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. puklerzny mos
zdrobn. puklerzyk mrz
przym. puklerzny
związki frazeologiczne:
etymologia:
st.czes. pukléř < śwn. buckeler, buckelære[2] < st.franc. bouclier[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Księga Psalmów 89,19, Biblia Tysiąclecia Online, Poznań 2003 (tłum. Augustyn Jankowski, Lech Stachowiak).
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „buckeler” w: Matthias Lexer, Mittelhochdeutsches Handwörterbuch, Verlag von S. Hirzel, Lipsk 1872‒1878.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „puklerz” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.