psycholingwistyka

psycholingwistyka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌpsɨxɔlʲĩŋɡˈvʲistɨka], AS: [psyχolʹĩŋgvʹistyka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk- • akc. na 3 syl.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) jęz. psych. dziedzina nauki na pograniczu psychologii i językoznawstwa zajmująca się psychologicznymi podstawami funkcjonowania języka; zob. też psycholingwistyka w Wikipedii

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	psycholingwistyka
dopełniacz	psycholingwistyki
celownik	psycholingwistyce
biernik	psycholingwistykę
narzędnik	psycholingwistyką
miejscownik	psycholingwistyce
wołacz	psycholingwistyko

przykłady:

(1.1) Współczesna psycholingwistyka potwierdza, że możliwości wyrazu, jakie posiada głos w sferze uczuciowej, są niezależne w pewien sposób od wypowiadanych treści.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) lingwistyka stosowana

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. psycholingwista m

przym. psycholingwistyczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. psycho- + lingwistyka

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) psycholinguistics
• baskijski: (1.1) psikolinguistika
• białoruski: (1.1) псіхалінгвістыка ż
• bułgarski: (1.1) психолингвистика ż
• czeski: (1.1) psycholingvistika ż
• francuski: (1.1) psycholinguistique ż
• hiszpański: (1.1) psicolingüística ż, sicolingüística ż
• nowogrecki: (1.1) ψυχογλωσσολογία ż
• rosyjski: (1.1) психолингвистика ż
• węgierski: (1.1) pszicholingvisztika

źródła: