prostytucja

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

prostytucja (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌprɔstɨˈtuʦ̑ʲja], AS[prostytucʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) proceder sprzedaży usług seksualnych; zob. też prostytucja w Wikipedii
(1.2) przen. pot. sprzedajność i oportunizm
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) W niektórych państwach prostytucja jest traktowana jak zawód.
(1.2) Schowali się po różnych mrocznych instytucjach -ucjach-ucjach-ucjach-ucjach-ucjach // Pożarła ich galopująca prostytucja -ucja-ucja-ucja-ucja-ucja…[2]
składnia:
kolokacje:
(1.1) uprawiać prostytucję • czerpać korzyść / żyć / utrzymywać się z prostytucji • prostytucja kobieca / męska / dziecięca
(1.2) polityczna prostytucja
synonimy:
(1.1) nierząd, najstarszy zawód świata; wulg. kurewstwo
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. prostytutka ż, prostytuowanie n, sprostytuowanie n
czas. prostytuować ndk., sprostytuować dk.
przym. prostytucyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „prostytucja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. fragment tekstu piosenki Biała flaga zespołu Republika