praeceptor

praeceptor (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) nauczyciel, mistrz

(1.2) dowódca, komendant

odmiana:

(1) praeceptor, praeceptōris (deklinacja III, paradygmat I spółgłoskowy)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	praeceptor	praeceptōrēs
dopełniacz	praeceptōris	praeceptōrum
celownik	praeceptōrī	praeceptōribus
biernik	praeceptōrem	praeceptōrēs
ablatyw	praeceptōre	praeceptōribus
wołacz	praeceptor	praeceptōrēs

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) paedagogus

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. praeceptrix ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. praeceptum + -tor < łac. praecipio → polecać

źródłosłów dla ang. preceptor, franc. précepteur, hiszp. preceptor, niem. Präzeptor, pol. preceptor, rum. preceptor, wł. precettore

uwagi:

źródła: