plaskacz

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

plaskacz (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) posp. uderzenie z otwartej dłoni w twarz[1][2]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Z różnicą, że tym razem nie skończyło się niestety na "plaskaczach"...[3]
składnia:
kolokacje:
(1.1) z plaskacza • wypłacić plaskacza
synonimy:
(1.1) policzek; posp. liść
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. plask mrz, plaskanie n, plaskanka ż
czas. plasnąć dk., plaskać ndk.
przym. plaskaty, płaski
przysł. płasko
wykrz. plask
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. plaskać + -acz, pol. plask + -acz
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) slap
źródła: