plask

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

plask (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[plask], AS[plask]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pot. dźwięk plaskania, który powstaje podczas uderzenia o coś płaskiego lub miękkiego

wykrzyknik onomatopeiczny

(2.1) dźwięk. naśladowanie plasku (1.1)

wykrzyknik w funkcji czasownika

(3.1) zrobić plask (1.1)
odmiana:
(1.1)
(2.1) nieodm.
(3.1) nieodm.
przykłady:
(1.1) Słyszałaś ten dziwny plask? Chyba coś spadło z dachu.
(2.1) Podniósł rękę, aby zabić komara siedzącego mu na udzie. Plask! Ale komar zdążył odlecieć.
(3.1) Chłopiec potknął się i plask na buzię.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. plaskać ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(2.1) por. bum
tłumaczenia:
źródła: