pisuar
pisuar (język polski)[edytuj]


- wymowa:
- IPA: [pʲiˈsuwar], AS: [pʹisuu̯ar], zjawiska fonetyczne: zmięk.• epenteza ł
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) muszla w ubikacji męskiej do oddawania moczu na stojąco[1]
- (1.2) męska ubikacja publiczna wyposażona w pisuary (1.1)[1]
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pisuar pisuary dopełniacz pisuaru pisuarów celownik pisuarowi pisuarom biernik pisuar pisuary narzędnik pisuarem pisuarami miejscownik pisuarze pisuarach wołacz pisuarze pisuary - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pisuar pisuary dopełniacz pisuara pisuarów celownik pisuarowi pisuarom biernik pisuara pisuarów narzędnik pisuarem pisuarami miejscownik pisuarze pisuarach wołacz pisuarze pisuary
- przykłady:
- (1.1) W ubikacjach publicznych korzystam tylko z pisuarów, nigdy z muszli klozetowych.
- (1.2) Poczekaj na mnie chwilę; muszę pójść do pisuaru.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) przest. wulg. szczalnik
- (1.2) przest. wulg. szczalnia
- (2.1) neutr. pisowiec; pot. lekcew. pisiak; obraź. pisior
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) urinal; (1.2) pissoir
- baskijski: (1.1) pixatoki, pixaleku; (1.2) pixatoki, pixaleku
- czeski: (1.1) pisoár m
- duński: (1.1) urinal/urinale n; (1.2) pissoir n
- hiszpański: (1.1) urinario m, meadero m; (1.2) urinario m, meadero m, mingitorio m
- niemiecki: (1.1) Urinbecken n, Pissoir n; (1.2) Pissoir n
- nowogrecki: (1.1) ουρητήριο n; (1.2) ουρητήριο n
- rosyjski: (1.1) писсуар m
- słowacki: (1.1) pisoár m
- włoski: (1.1) orinatoio m
- wolof: (1.1) gaanuwaay
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1
Hasło „pisuar” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.