pionierka

pionierka (język polski)

pionierka (1.2) awiacji

pionierki (1.3)

wymowa:

IPA: [pʲjɔ̇̃ˈɲɛrka], AS: [pʹi ̯o̊̃ńerka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta, która przybywa zamieszkać na niezaludnionym terenie

(1.2) kobieta, która jest prekursorem w jakiejś dziedzinie, odkrywa coś nowego

(1.3) członkini organizacji pionierskiej

(1.4) harc. zajęcia oraz umiejętności związane z urządzaniem obozu harcerskiego i budową sprzętów z drewna; zob. też pionierka (umiejętność harcerska) w Wikipedii

(1.5) harc. jeden z żeńskich stopni harcerskich; zob. też pionierka (stopień harcerski) w Wikipedii

(1.6) rodzaj turystycznego buta sięgającego za kostkę; zob. też pionierki w Wikipedii

odmiana:

(1.1-5)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pionierka	pionierki
dopełniacz	pionierki	pionierek
celownik	pionierce	pionierkom
biernik	pionierkę	pionierki
narzędnik	pionierką	pionierkami
miejscownik	pionierce	pionierkach
wołacz	pionierko	pionierki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) osadniczka, traperka

(1.2) prekursorka

antonimy:

(1.4) depionierka

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pionierstwo n, pionierskość ż

zdrobn. pioniereczka ż

forma męska pionier m

przym. pionierski

przysł. pioniersko

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1-3) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: pionier

• czeski: (1.1) pionýrka ż; (1.2) pionýrka ż; (1.3) pionýrka ż
• ukraiński: (1.1) піонерка ż; (1.2) піонерка ż; (1.3) піонерка ż

źródła: