oculus
oculus (język polski)
[edytuj]
- wymowa:
- ⓘ
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) archit. okrągły lub owalny otwór w szczytowej ścianie budynku
- (1.2) archit. okrągły otwór w szczycie kopuły
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik oculus oculusy dopełniacz oculusa oculusów celownik oculusowi oculusom biernik oculus oculusy narzędnik oculusem oculusami miejscownik oculusie oculusach wołacz oculusie oculusy
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) oculus
- źródła:
oculus (język angielski)
[edytuj]- wymowa:
- ⓘ
- znaczenia:
rzeczownik
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
oculus (język łaciński)
[edytuj]
- wymowa:
- ⓘ
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- odmiana:
- (1) ocul|us, oculī (deklinacja II)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik oculus oculī dopełniacz oculī oculōrum celownik oculō oculīs biernik oculum oculōs ablatyw oculō oculīs wołacz ocule oculī
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- oculum pro oculo, dentem pro dente
- etymologia:
- praindoeur. *okʸ-[1]
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Krystyna Długosz-Kurczabowa, Stanisław Dubisz, Gramatyka historyczna języka polskiego, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2001, s. 35.