obłamać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

obłamać (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. obłamywać)

(1.1) łamiąc, oddzielić części od pewnej całości, zwłaszcza z wielu jej stron
(1.2) poligr. otoczyć tekstem ilustrację lub inny element graficzny

czasownik zwrotny dokonany obłamać się (ndk. obłamywać się)

(2.1) oddzielić się od pewnej całości, zwłaszcza z wielu stron
odmiana:
(1.1-2) koniugacja IX
przykłady:
(1.1) Zostały tylko jedne skrzypce. Nie miały strun, gryf obłamany. Nie było smyczka[1].
(2.1) Tydzień temu podczas burzy z dębu obłamał się olbrzymi konar[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. obłam m, obłamek m
czas. obłamywać ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. ob- + łamać
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1-2) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: obłamywać
(2.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: obłamywać się
źródła:
  1. Wiesław Myśliwski, Traktat o łuskaniu fasoli, 2007, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Janusz Pawul, Stracili dach nad głową, „Słowo Polskie Gazeta Wrocławska”, 2006-06-29, Narodowy Korpus Języka Polskiego.