nowopolski
nowopolski (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- (1.1) odnoszący się do Polski w nowej sytuacji politycznej, związany z Polską w nowej sytuacji politycznej[1]
- (1.2) odnoszący się do Nowopola, związany z Nowopolem
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik nowopolski nowopolska nowopolskie nowopolscy nowopolskie dopełniacz nowopolskiego nowopolskiej nowopolskiego nowopolskich celownik nowopolskiemu nowopolskiej nowopolskiemu nowopolskim biernik nowopolskiego nowopolski nowopolską nowopolskie nowopolskich nowopolskie narzędnik nowopolskim nowopolską nowopolskim nowopolskimi miejscownik nowopolskim nowopolskiej nowopolskim nowopolskich wołacz nowopolski nowopolska nowopolskie nowopolscy nowopolskie nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) W latach międzywojennych wprowadzono nowopolski system miar.
- (1.2) Torbę znaleziono na jednym z nowopolskich przystanków.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) staropolski
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- (1.2)
- rzecz. Nowopole n, nowopolanin mos, nowopolanka ż
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „nowopolski” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
